-
1 итек
сущ.сапо́г, сапоги́ (кирзовые, валяные, кожаные, охотничьи, болотные) || сапо́жныйкечкенә итек — сапожо́к
итек калыбы — сапо́жная коло́дка
итек щёткасы — сапо́жная щётка
- итек кунычыитегең тар булса, дөньяның киңлегеннән ни файда — (погов.) кака́я по́льза от того́, что мир просто́рен, когда́ (у тебя́) сапоги́ жмут
- итек балтыры
- итек тамагы••итек астында булу — быть под сапого́м кого-л.; чьим-л., у кого-л.
итек башыдай — от горшка́ два вершка́
итек табанын ялау (үбү) — пя́тки лиза́ть кому-л., подхали́мничать
См. также в других словарях:
бит — I. и. 1. Кеше башының алгы өлеше; йөз 2. Йөзнең яңак өлеше 3. Нәр. б. өсте, өске йөзе аяк бите 4. Тау, калкулыкның һ. б. ш. авыш, сөзәк яны, өслеге. БИТ АЛМАСЫ (БИТ ОЧЫ) – Яңакның күпереп, калкып торган өлеше. БИТ САБЫНЫ – Исле сабын. БИТ СӨЛГЕСЕ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге